Dzięki za cenne rady i spostrzeżenia. W pierwszym poście nie wspomniałem, że jestem laikiem.
Rzeczywiście redundancja sieci jest ważna. Byłoby smutno pracownikom danego biura, gdyby okazało się, że muszą iść do domu z powodu awarii jednego z urządzeń. O ile jest to projekt teoretyczny, to wypadałoby się uczyć stosować rozwiązania praktycznie poprawne. Na początku założyłem, że ma to być projekt jak najprostszy.
Biorąc pod uwagę wasze wskazówki i doczytując co nieco przedstawiam poniżej opcje topologii, wszystkie z dwoma routerami.
I. Dwa routery, dwa przełączniki DSW oraz trzy przełączniki ASW, jeden na piętro.
II. Dwa routery i tylko trzy przełączniki L2. Czy można taką topologię zastosować, aby ograniczyć ilość urządzeń. Mam na myśli mniejszy wydatek, czy niekoniecznie? Dobrane routery musiały by mieć odpowiednia ilość portów ethernetowych, a więc przypuszczam, że byłby to sprzęt wyższej klasy, czyli droższy. Do tego routing pomiędzy VLAN na switchu L3, czyli fizycznych interfejsach jest wydajniejszy niż na wirtualnych sub interfejsach routera. Więc chyba ta opcja jest mniej trafna.
Osobiście skłaniam się ku pierwszej opcji. Wydaje się być porządnym rozwiązaniem. Również projekt byłby ciekawszy.
Oczywiście wykorzystany protokół HSRP.
Moje pytania:
1. Czy HSRP jest obsługiwany przez switche L2? Przełączniki DSW1 i DSW2 koniecznie musiały by być urządzeniami L3.
2. Czy dobrze założyłem, że należy wykonać połączenia każdy z każdym.
3. Czy np. połączenia pomiędzy ASW oznaczonymi na niebiesko są zbędne? Wydaje mi się, że są niepotrzebne, jednak w celu rozważenia tej opcji, postanowiłem umieścić je na schemacie.
